H2O en de derde wet van Newton

Hola,

Eindelijk hebben we Spaanstalig gebied bereikt. Kunnen we eens een begin maken met de uitbreinding van onze talenknobbel. We zijn er achter gekomen dat Portugees niet een taal die daarbij zou moeten horen en hebben we het maar bij die 6 woorden gelaten.

Goed, na het relaas van vorige week hebben we natuurlijk niet stil gezeten. Die zondagavond zijn we nog even het dorpje ingegaan voor een klein drankje. Nu hadden wij weer het geluk dat we een rijke Australier waren tegengekomen die al onze mixdrankjes wel even zou betalen. Of ie echt rijk was weten we niet, maar hij was zelf in ieder geval in zo'n staat dat hij er zelf wel van overtuigd was. Het bleef nog lang onrustig...

Van te voren was bedacht dat we niet te fit de bus in mochten, anders zou het helse rit worden naar Florianópolis van 16 uur zonder slapen. Dit is uitermate goed geslaagd, Dolf's maagzuur tussen zijn oren en Niek die zich toch niet helemaal topfit voelde. Tukken in de bus dus!! Omdat het ontbijt bij het hostel gemist is, even snel nog een broodje halen bij onze favoriete Brazilaanse Chinees (of andersom). Alwaar Niek voor de laatste maal een impressie van de vogeltjesdans kan doen om duidelijk te maken dat ie een broodje kip wil en niet vlees. Helaas zijn hier geen beelden van, maar hij is te boeken op feesten en partijen.

Dat tukken in de bus viel nog vies tegen, maar uiteindelijk zijn we wel aanbeland waar we moesten komen.Omdat we moesten wachten op onze bedden, zijn we met een tour van het hostel meegegaan naar een of ander verlaten strand. Dit strand ligt achter een berg, en die moet je dan dus overheen. Slippers bleken al snel een slecht idee, maar met een beetje doorzettingsvermogen, zijn we uiteraard als eerste aangekomen. De ellende komt echter pas later. Het was een strakblauwe lucht en de zon brande fel. Deze twee goed nadenkende, westerse bleekscheten dachten dat het een goed idee was om jezelf 1 keer met factor 10 in te smeren, terwijl de Braziliaanse gidsen zich om het half uur met factor 30 stonden in te zalven. Dit was dus gelijk de laatste activiteit van Florianópolis. Nog wel 3 nachten beetje bijgekomen van de brandwonden.

Alweer tijd voor een nieuwe nachtelijke busrit, ditmaal naar Foz do Iguassu, de Braziliaanse kant van de beroemde watervallen. De bus zeer comfortabel, ware het niet dat wij geen mensen van 1.50m zijn die het heerlijk vinden rechtop te slapen. Als we Rens toch ooit iets naars willen toe wensen, sturen we hem nacht met die bus mee! (Dus, wees maar lief...;))

Gisterochtend aangekomen en maar gelijk de Braziliaanse kant van de watervallen van dichtbij gekeken. Erg indrukwekkend en nat. De rest van de dag is verder gevuld met voornamelijk pils en BBQ. Het Argentijnse vlees moet nog geappricieerd gaan worden. Zeker aangezien vanochtend het hele eten zo snel en compleet mogelijk wilde emigreren naar nattere oorden. Bij Dolf dan, Niek's gestel is gemaakt van chemische producten die elke vorm van vergiftiging de kop in drukt. Vandaag dus een rustige dag, morgen naar de Argentijnse kant van de watervallen en daarna eens even kijken hoe ze het allemaal in Paraguay doen!

The Fantastic Two

P.S. Niek kan heel goed tegen snurkende mensen als hij slaapt, alleen niet tegen mensen die last hebben van snurkende mensen tijdens hun slaap.

De nieuwe 7 wereldwonderen:
1. Iguazú watervallen
2. Hostel met zwembad
3. Dolf eet tomaten
4. Karel heeft al zeker 2 dagen geen vage, filosofische dingen geschreven, onder zijn naam of die die van iemand anders
5. Luxe bussen
6. In Argentinie mag binnen gerookt worden
7. Pils